 |
De laatste tijd heb ik een serieuze voorliefde ontwikkeld voor alles 'retro' en dan vooral voor gerief van de jaren zeventig. Retro meubels, retro servies en retro speelgoed, come to mama!
Het is wel redelijk ernstig, in mijn hoofd ben ik al volop aan het plannen welk retro meubel waar komt, op welk retro bord ik mijn boterhammen zal eten en met welk retro speelgoed mijn toekomstige kinderen zullen spelen. Uren zit ik op internet om te zoeken naar de mooiste retro exemplaren (Ik zeg het u, Pinterest is echt niet gezond voor de mens). Het enige waar ik nog steeds niet over uit geraak is de kleurencombinatie van mijn toekomstig retro interieur. Zoals ik al zei: mijn nieuwste verslaving is pure, bittere ernst.
Waar komt dat dan zo plots vandaan? Ik zou het niet weten. Vorig jaar zei ik nog tegen mijzelf dat ik het decor van de serie Mad Men maar niets vond. Laat dat nu net volledig in de stijl van de jaren zeventig zijn. Mensen zitten nu eenmaal maar raar in elkaar.
In teken van deze nieuwe liefde ging ik vorige zaterdag dan ook voor het eerst naar een echte rommelmarkt in Antwerpen. En rommel was er zeker... Ondanks een lichte vorm van smetvrees vond ik het zoeken naar potentiële schatten toch oprecht plezant. Het is gewoon een kwestie van niet te veel nadenken over waar dat allemaal al heeft gezeten en wie dat allemaal al heeft aangeraakt.
 |
Uiteindelijk heeft deze rommelmarkt toch enkele uurtjes van onze middag kunnen vullen. Eenmaal buiten had ik direct spijt dat ik de kopjes met onderborden, die zo goed zouden passen bij mijn met-kerst-gekregen-theepot, niet heb gekocht. Spijt komt altijd te laat, maar laat het een goede les zijn voor een volgend rommelmarktavontuur: niet twijfelen maar kopen! Allez, ge moet er wel een beetje over nadenken natuurlijk.
Voor drie euro ging ik wel naar huis met dit oud sprookjesboek. Jep, voor die toekomstige kinderen. Ik voel nu al dat het een goede koop is geweest. Kijk maar eens naar die mooie plaatjes...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten